Η Ανθούσα (Λεπενίτσα)

97 χλμ. από τα Τρίκαλα, τα τελευταία 7 χιλιόμετρα σε βατό χωματόδρομο χωμένο στα βαθύσκιωτα δάση και έχοντας πάντα τον Αχελώο στ’ αριστερά μας, συναντάμε, αφού κάνουμε μιά μικρή παράκαμψη από τον κεντρικό δρόμο, την πανέμορφη Ανθούσα. Το χωριό είναι χτισμένο στις δασωμένες πλαγιές του Κέδρου σε υψόμετρο 1.100 μ., με πληθυσμό 600 κατοίκων που διαμένουν εκεί μόνο τους θερινούς μήνες. Χαρακτηριστικό χωριό μετακινούμενων κτηνοτρόφων, το χειμώνα κατεβαίνει στη Θεσσαλική πεδιάδα, αφού οι καιρικές συνθήκες δεν επιτρέπουν την διαβίωση των κοπαδιών στο βουνό. Οι ασχολίες των κατοίκων περιορίζονται στην μελισσοκομία, υλοτομία και φυσικά κτηνοτροφία (2.000 αιγοπρόβατα και 150 βοοειδή).

Η Λεπενίτσα (παλιά ονομασία της Ανθούσας) ή Βλαχολεπενίτσα, όπως την αποκαλούν με υπερηφάνεια οι φιλόξενοι κάτοικοί της – λόγω του ότι μιλούν εκτός της ελληνικής, ως δεύτερη γλώσσα και τη Βλάχικη – γνώρισε περιόδους ακμής στα ύστερα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Κατά την παράδοση εδώ άκμαζε η τέχνη της χρυσοχοΐας αλλά και η κτηνοτροφία. Το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας στη συμβολή των παραποτάμων του Αχελώου, Χαλικιώτικου και Λεπενιτσιώτικου, ονομάσθηκε Παναγία η Γαλακτοτροφούσα επειδή στην περιοχή του μοναστηριού συναντιόνταν οι κτηνοτρόφοι των Τζουμέρκων και του Λάκμου κάθε άνοιξη και φθινόπωρο είτε για να ανάψουν ένα κερί στην Παναγία, την προστάτιδά τους, είτε για να συνενώσουν τα κοπάδια τους στην δύσκολη πορεία στα βουνά.

Πηγή: www.aspropotamos.org