Βίο – Λαογραφία ενός Ηπειρώτη

ΗΠΕΙΡΟΣ – ΓΙΑΝΝΕΝΑ – ΚΑΤΣΑΝΟΧΩΡΙΑ

Θωμά Καράλη

Ο εμφύλιος και οι συνέπειες στα χωριά

(…) αυτά συνέβαιναν το μη Σωτήριο έτος 1948. Ο πατέρας μου με πήρε στα Γιάννινα, όπου μέναμε σε μια χαμοκέλα στου Πρέντζα. Είχε στήσει το μαγαζάκι του στην Πλατεία Σαπουτζάκη, έρχονταν ο πελάτης με τα δάκτυλα έξω, έβγαζε το παλιοπάπουτσο απ’ το ποδάρι και κάθονταν στα ριζά του πλάτανου μέχρι να το μπαλώσει ο πατέρας μου, έναντι ολίγων δραχμών, οπότε το ξαναφόραγε και πήγαινε στο καλό. Όταν έκανε σεφτέ μου έδινε μια δεκάρα να πάρω παγωτό χωνάκι απ’ τον πλανόδιο παγωτατζή. Όταν ησύχασαν τα πράγματα γύρισα στο χωριό, όπου λόγω της καταστάσεως είχαμε αναπτύξει επιθετική διάθεση, έτσι παίζαμε πετροπόλεμο με τα Ραφτανίτικα παιδιά με τόση λύσσα που ευτυχώς δεν θρηνήσαμε θύματα. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα μας προέκυψε και Ραφτανίτικος γάμος. Η νύφη έμενε στα σπίτια του Φράγκου, εκείνο το απόγευμα ο παπάς θα ευλογούσε το μυστήριο και εμείς τα παιδιά πήγαμε πιο νωρίς, την ώρα που ξύριζαν το γαμβρό, ο οποίος ήταν κοντός και ξερακιανός, μισής οκάς άνθρωπος και είχε ύφος κατάδικου. Στήθηκε το τραπέζι, ετοίμασε ο παπάς το ευαγγέλιο και τα σύνεργα και έστησαν το γαμπρό όρθιο, η νύφη βγήκε στην πόρτα, ψιλή και αφράτη, ωραία γυναίκα, κλαίγοντας γοερά – δεν ξέρω αν αυτό ήταν έθιμό τους ή επειδή άφηνε τους δικούς της – πάντως μόλις είδε το γαμβρό ανέβασε μια οκτάβα την τσιρίδα και πήγε και στάθηκε δίπλα του, έγινε ο γάμος κατά τα γνωστά και την πήρε συνοδεία των χωρικών και την πήγε στο σπίτι που έμενε, στον κάτω Μαχαλά, όπου η πεθερά της έριξε ένα πιάτο πάνω στη στέγη και το έσπασε πιθανόν για να ριζώσει ο γάμος, περιμέναμε μήπως είχαν έθιμο να την σηκώσει αγκαλιά και να τη βάλει στο σπίτι, αλλά όχι μπήκε μάλλον σπρώχνοντας (…).

Διαβάστε περισσότερα… στο βίβλιο «Βίο – Λαογραφία ενός Ηπειρώτη Ήπειρος – Γιάννενα – Κατσανοχώρια» του Θωμά Καράλη (τηλ.: 69766 44947)