Αδαμακόπουλου : Έγινε με προσωπική εργασία, τη δεκαετία του 1930. Το κοινοτικό συμβούλιο επέβαλε στον καθένα πέντε μεροκάματα το χρόνο, για βελτίωση δρόμων, άνοιγμα πηγαδιών, καθάρισμα στις βρύσες και ότι άλλο αφορούσε την Κοινότητα. Την εργασία που κυρίως γινότανε την Άνοιξη, που στραγγίζουν τα νερά, συντόνιζε ένας κοινοτικός σύμβουλος.
Καλατζέϊκα : Αρκετά παλιό, με βάθος δύο μέτρα αλλά αρκετό νερό.
Μπροκίνι : Με προσωπική εργασία.
Στο Λιτρουβιό : Της εκκλησίας.
Αθούλη : Mε προσωπική εργασία.
Του Σταθμού : Για το Σταθμάρχη. Στο Γωνιακό που δεν υπάρχει σήμερα πνίγηκε ο Νίκος, γυιός του Ηλία Δρούκα (αδελφός του σημερινού). Εντόπισε το παιδί η γιαγιά Θύμιαινα (Δρακοπούλου Φωτούλα), ρίχνοντας φώς στο νερό με έναν καθρέφτη.
Δημητρακόπουλου : Μέσα στη βίλλα.
Βαλκανάς : Μέσα στο σπίτι του.
Μαρσίλιου : Ήταν Ιταλός που παντρεύτηκε Χραναίϊσα και σκοτώθηκε φτιάχνοντας πηγάδι στο βουνό. Στη κατοχή αγόρασε το σπίτι και το πηγάδι ο Γεώργιος (Τσιμπουράκος), Λυμπερόπουλος.
Τσιρή Παναγιώτη : Λελίλα.
Του γέρο Θύμιου : Στην αυλή του.
Δρούκας Ηλίας : Με προσωπική εργασία.
Γκατζιόλου Καλλιρόη : Με προσωπική εργασία.
Του Κακοθανάση : Με προσωπική εργασία.
Γιαννόπουλου Παναγιώτη : Βανίλια.
Χρόνης : Στα Σικαλέϊκα.
Λυμπερόπουλος : Του Θανάση του Λυμπερόπουλο(Μουσκλή).
Στο Βουνό : Στο βουνό το πηγάδι απ΄όπου πήρε την ονομασία και η περιοχή.
