Πήρε τ’ όνομά του από το βουνό Ερύμανθο, απ’ όπου παίρνει και το μεγαλύτερο όγκο των νερών του. Από τις πηγές του, μέχρι τη συμβολή του με τον Αλφειό απο-τελεί το φυσικό όριο μεταξύ των νομών Ηλείας και Αρκαδίας. Εκτός από τα νερά της αρχικής του πηγής, δέχεται, ακρι-βώς μέσα στα Τριπόταμα, τα νερά των δύο παραποτάμων του, του Νουσαΐτικου και του Λιβαρτζινού. Διατρέχει μια βαθιά χαράδρα μεταξύ των περιοχών της Λα-μπείας από το ένα μέρος και των Παραλλογγών και Πέτα από το άλλο, δέχεται πιο κάτω από το Διαβολογιόφυρο τα νερά της Δίβρης και, αφού περάσει το γεφύρι του Δομοκού με το πετρό-χτιστο γεφύρι, μπαίνει σε μια πιο βαθιά ακόμη χαράδρα, ανή-λιαγη και σκοτεινή. Στη συνέχεια μπαίνει σ’ ένα πιο ανοιχτό μέ-ρος, ανάμεσα σε αγροτικές περιοχές που ανήκουν στα χωριά Κούμανι και Βιδιάκι. Από το μέρος του χωριού Κούμανι είναι οι τοποθεσίες Τάλομη, Σησιμάδι, Φούρνοι, Καφαντάρη, Κόκκινη. Τα αγροτεμάχια αυτά καλλιεργούνται με καλαμπόκι, τρι-φύλλι και κηπευτικά, που ποτίζονται από το ποτάμι ή από το-πικές μικρές πηγές. Επίσης εδώ βρίσκονται και τα καλύτερα λιοστάσια του χωριού γιατί το υψόμετρο είναι χαμηλότερο. Το ποτάμι, αφού περάσει το πουρνογιόφυρο με τις τρεις καμάρες*, συνεχίζει στα όρια των χωριών Αχλαδινής και Νε-μούτας, όπου το γεφύρι του Σεϊντάγα, Τέλος κοντά στο χω-ριό Βασιλάκι περνάει τη μεγάλη γέφυρα της εθνικής οδού Πύργου-Τρίπολης και ενώνεται με τον Αλφειό. Είναι από τα ορμητικότερα ποτάμια γιατί η κοίτη του έχει μεγάλη κλίση. Ο θόρυβος του νερού που κυλάει, ακούγεται σε μακρινή απόσταση με τη φυσική εκείνη μεγαλοπρέπεια που του δίνει ο αντίλαλος μέσα από ριζοσπήλια και γκρε-μούς, από σούδες, ρέματα και λαγκαδιές. Από την είσοδό του στην περιοχή των χωριών Κούμανι και Βιδιακίου η φιδίσια κοίτη του κινείται ανάμεσα από κυ-ματοειδείς και κατάφυτες λοφοπλαγιές, που αραδιάζονται από ‘δω κι από ‘κει, ίσαμε κάτω μακριά που βλέπει και χά-νεται το μάτι. Αρκετά ρυάκια και από τις δύο πλευρές ξε-προβάλλουν μέσα από κρυφές νερομάνες και νεροσυρ-μές, όπως του Μπεζενίκου, του Μακροχώραφου, της Σου-φάλας που βιάζονται να τον ανταμώσουν. Και ο όγκος του ποταμού όλο και μαγαλώνει όσο προχωρά και γίνεται ακό-μη πιο ορμητικός, θορυβοδέστερος και φλύαρος, επιβλητι-κός και περήφανος. Στο Σησιμάδι, δαμασμένος από τη φύση, αναγκάζεται να περάσει αφρισμένος ανάμεσα από δυο μεγάλα μάρμαρα, τόσο κοντά το ένα από το άλλο, που μπορεί να τα δρασκε-λίζει ένα τολμηρό άλογο. Στα καταξάστερα νερά του Ερύμανθου ζει η πέστροφα, που της αρέσουν τα καθαρά νερά και να πηγαίνει κόντρα στο νερό και ν’ ανεβαίνει και καταρράκτες ακόμη. Το ποτάμι όμως είναι πλούσιο και σ’ άλλα είδη ψαριών του γλυκού νερού. Οι γεωργοί της περιοχής, λένε ότι έχουν γίνει μάρτυρες του εξής περιστατικού: Αν τύχει κατά το τέλος του Αυγούστου να βρέξει στο βουνό Ερύμανθο, τότε το ποτάμι «κατεβάζει», δηλαδή φουσκώνει και στις όχθες του ξεβράζει πολλά ψά-ρια μισοζαλισμένα ή και νεκρά, και γεμίζουν κοφίνια με τα ψάρια αυτά. Οι ντόπιοι ισχυρίζονται ότι τα ψάρια δηλητηρι-άζονται από ένα χορτάρι, σφλόισμα το λένε, που την εποχή αυτή ωριμάζει στις πλαγιές του Ερύμανθου. Ο ποταμός Ερύμανθος προσφέρεται για κωπηλασία με καγιάκ. Ήδη έχει επιλεγεί μια διαδρομή κάτω από τα Τριπό-ταμα καθώς επίσης κατάλληλη για το άθλημα αυτό κρίνε-ται και μια άλλη διαδρομή στην περιοχή της Τάλομης, αρκεί να αποπερατωθεί ο ημιτελής δρόμος 112 για να είναι εύκο-λη η πρόσβαση τροχοφόρων, μέχρι την κοίτη του ποταμού.