Ζήσης Σκάρος
Ίσως ο τελευταίος σημαντικός κι αντιπροσωπευτικός Έλληνας πεζογράφος του σοσιαλιστικού ρεαλισμού που τον εφάρμοσε όχι μηχανικά αλλά επιθυμώντας και προσπαθώντας να τον προσαρμόσει πρώτα και κύρια στη συγγραφική του ιδιοσυγκρασία αλλά και στα ελληνικά (ιδεολογικά, αισθητικά) δεδομένα. Κατά καιρούς χρησιμοποίησε διάφορα ψευδώνυμα: Π. Αβάντος, Αλέξης Ζήσης, Πύρρος Βαρδής, Βασίλης Λόγγος κ.α. Το πραγματικό του όνομα είναι Απόστολος Χρήστου Ζήσης. Είναι ο μικρότερος από έξι αδέλφια.
Την ώθηση για να ασχοληθεί με τα ελληνικά γράμματα την πήρε από το οικογενειακό του περιβάλλον. Τα πιο γνωστά του έργα είναι η τριλογία “Οι ρίζες του ποταμού”, “Οι κλούβες”, “Το φλογισμένο βουνό”, η συλλογές διηγημάτων “Η χαραυγή”, και “Το κορίτσι με το σαντούρι”, “Τα γεράκια της Πίνδου”, “Ανοιχτοί ουρανοί”, το θεατρικό “Ανάψτε τα φώτα”, το μυθιστόρημα “Ο κόσμος των ελπίδων”, “Το ταξίδι της φιλίας”, “Ο σημερινός κόσμος”, “Η συμμορία των αθώων”, και η συλλογή παιδικών διηγημάτων “Για ένα λουλούδι”. Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφραστεί και περιληφθεί σε ξένες ανθολογίες. Εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1934 με το αντιπολεμικό διήγημα “το αέρι του θανάτου” που είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό “Νέος Λενινιστής”.
Σε όλα τα έργα του ο Σκάρος αναδεικνύεται ένας συγγραφέας με βαθύ κοινωνικό προβληματισμό και με πολιτική θέση στο έργο του. Ο ίδιος ανήκει στην προοδευτική γενιά των λογοτεχνών μας που βίωμά τους είναι η πίστη πως οι πολιτικές και κοινωνικές ιδέες έχουν κι αυτές δικαίωμα εμφάνισης στην τέχνη. Για πολλά χρόνια υπηρέτησε τα κοινά του πνευματικού κόσμου ώς μέλος της Διοίκησης Ελλήνων Λογοτεχνών και αργότερα, από το 1977 ως το 1982 υπήρξε εκλεγμένος πρόεδρός της.
Ο Σκάρος μεγάλωσε σε περιβάλλον που είχε σχέση με τον καπνό. Ο πατέρας εργάζονταν για καπνεμπόρους και ο θείος του ήταν καπνοπαραγωγός. Στα παιδικά κι εφηβικά του χρόνια γνώρισε το δράμα των κολίγων του Θεσσαλικού κάμπου αλλά και των εργατών των πόλεων και αποφάσισε να αγωνιστεί γι’ αυτούς. Μυήθηκε στα ιδανικά της Οκτωβριανής επανάστασης και ιδεολογικά έμεινε εκεί για πάντα.