Τραγούδια
Την ημέρα των Βαϊων ξεκινάει ο κόσμος από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου όπου έπαιρναν τα βάγια. Τα βάζουν σε κανίστρες 3-5 κορίτσια και φτάνουν τραγουδώντας στην πλατεία του χωριού.
1ο Τραγούδι
Σηκόνομαι Βάια μ’ πολύ πρωί μωρ μαύρος απ’ τον ύπνο
Παίρνω νερό κι ανίβομαι μαύρος να ξαγρυπνήσω
Και παίρνω Βάια μ’ δίπλα τα βουνά, δίπλα τα κορφοβούνια
Κι ακούω τα πεύκα Βάια μ’ πως βροντούν μωρ και τισ οξυές πως βάζουν
’κουσα Βάια μ’ και τις πέρδικες πως πικροκαταριούνται
Πως καταριούνται Βάια μ’ τον αητό, της άνοιξης τ’ αηδόνια
λέλε Βάια μ’ λέλε
2ο Τραγούδι
Ανάμεσα Ρόιδο μ’ τα γάλατα, μωρ κι αντίκρυτα την πόλη
Εκεί πόλεμος γένετι με Τούρκους με Ρωμαίους
Κι ανίκησι Ρόιδο μ’ το τούρκικο και πέρνει τους Ρωμαίους
Παίρνουν νυφίτσες με παιδιά και πεθερές με νύφες
Παίρνουν και μια Ρόιδο μ’ παπαδιά με πέντε νυφοπούλες
Όλες οι νύφες Ρόιδο μ’ περπατούν κι όλες το δρόμο πάνε
Και μια νύφη Ρόιδο μ’ δεν περπατεί, στο δρόμο δεν πηγαίνει
Γιατί νύφη μ’ δεν περπατείς, στο δρόμο δεν πηγαίνεις
Το τι καλό να θυμηθώ, το δρόμο να πηγαίνω
Αφήκα Ρόιδο μ’ τον αφέντη μου, στην κόχη που κοιμάται
Αφήκα το παιδάκι μου, στην κούνια που κοιμάται
Αφήκα και τον άντρα μου, μες στην αυλή σφαγμένο
Το τι καλό να θυμηθώ, το δρόμο να πηγαίνω
Την ημέρα του Πάσχα βγαίνοντας από την εκκλησία, μετά την Ανάσταση τραγουδάνε στην πλατεία.
1ο Τραγούδι
Σήμερα Δήμου Πασχαλιά κι αύριο Χριστός ανέστη
Σήμερα το Ρηγόπουλο βγήκε να κυνηγήσει
Να φέρει τ’ αλάφια ζωντανά, τ’ αρκούδια λυσωμένα
Να φέρει κι ένα αλαφόπουλο να παίξει ο Κωσταντάκης
2ο Τραγούδι
Ο Σύρος από τ’ ’γραφα κι ο Γιάννης απ’ την πόλη
στη Μακρινίτσα πάηνε, μεσ’ του παππά το σπίτι
Παππά μ’, παππά μ’, κρασί παππά μ’, πέντε κριάρια
Παππά μ’, παππά μ’ την κόρη γλήγορα παππά μ’ τη μοναχιά σου
Εγώ την κόρη πάντρεψα, την πήρε ο βλαχοστέργιος
Για πιάστε, δέστε τον παππά και σφίξτε του τα χέρια
Να φέρει την κόρη γλήγορα, να φέρει την μοναχιά του
Σαν πάει και την ήφερε, σαν πέρδικα γραμμένη
Παλάργα τους προσκύνησε, να τους φιλάει τα χέρια
Όλοι φλουριά την κέρασαν, φλουριά και καραγρόσια
Κι ο Σύρος την εκέρασε καθάριο δαχτυλίδι
3ο Τραγούδι
Ο Ξύρος από τ’ ’γραφα κι ο Γιάννης απ’ την Πόλη
γιαλένια γιασημένια
Σέρνει μουλάρια σαν πουλιά και μούλες σαν αηδόνια
γιαλένια γιασημένια, ρούσα μαλλιά πλεγμένα
Καβάλα περπατούσε, γιαλένια, γιασημένια
Τον ίσκιο πάηνε, γιαλένια, γιασημένια, τον ίσκιο από τα δέντρα
Μου τραγουδούσε κι έλεγε, μου τραγουδεί και λέει
Γιαλένια γιασημένια, ρούσα μαλλιά πλεγμένα
Τι μορφος τόπος που ‘ναι δω
Γιαλένια γιασημένια, ρούσα μαλλιά πλεγμένα
Τ’ άλογο δεν απόσωσε, τ’ άλογο δεν απούπε
Τι μόρφος τόπος που ‘ναι δω, και κλέφτες δεν μπερδεύουν
Τ’ άλογο δεν απόσωσε, τ’ άλογο δεν απούπε
Μωρ να κι ο κλέφτης ομπροστά, μωρ να κι ο Καραβίδας
γιαλένια γιασημένια, ρούσα μαλλιά πλεγμένα
Μωρ να κι ο κλέφτης ομπροστά, μωρ να κι ο Καραβίδας
γιαλένια γιασημένια, ρούσα μαλλιά πλεγμένα
Μια μαχαιριά τον έδωσε, ανάμεσα στις πλάτες
το στόματ’ αίμα γιόμωσε, τα χείλη του φαρμάκι
γιαλένια γιασημένια, ρούσα μαλλιά πλεγμένα
