Πριν κάποιο καιρό εκπρόσωποι των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών παραγωγής σκληρών ποτών είχαν προσφύγει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ζητούσαν να επιβληθεί ο ίδιος Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στους δικούς μας καζανάρηδες. Τον ίδιο ακριβώς φορολογικό συντελεστή. Σαν να θέλουν να τιμωρήσουν το νησί μας. Η κρητική τσικουδιά συνδέεται με τον παραδοσιακό τρόπο ζωής των κατοίκων του νησιού μας. Και συμβάλλει στο πραγματικό εισόδημα των μικρομεσαίων αμπελουργών μας. Οι κύριοι εκπρόσωποι σα να θέλουν να τιμωρήσουν ένα από τα αγαπημένα μας ποτά της καθημερινότητας. Αν γίνουν δεκτές οι επιθυμίες τους, τότε το αποτέλεσμα είναι βέβαιο. Μετά από μια κάποια φάση ημιπαρανομίας, η παραγωγή της κρητικής τσικουδιάς θα πληγεί σοβαρά. Με παραπέρα κατασταλτικές συνέπειες στο εισόδημα των αμπελουργών μας.
Με συντονισμένες προσπάθειες πολλών φορέων και πολλών παραγόντων αυτές οι επιθυμίες έχουν αποκρουστεί. Κανένας υπουργός Οικονομικών δεν τόλμησε να φέρει νομοσχέδιο που θα πλήξει και την οικονομία. Και τον παραδοσιακό τρόπο τροφής μας. Είναι δύσκολο να πείσουμε τους ξένους ότι η κατανάλωση της κρητικής τσικουδιάς δεν έχει καμιά σχέση με τον αλκοολισμό των βορείων χωρών της Ευρώπης, αλλά και των κεντρικών χωρών από την αλόγιστη κατανάλωση οινοπνευματοδών ποτών. Σε εμάς η χρήση της είναι μέσο επικοινωνίας, ένδειξη συντροφιάς και διάθεσης φιλοξενίας. Έτσι μια τέτοια φορολογική επιβάρυνση δεν ικανοποιεί κανένα από τους βασικούς στόχους του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης. Το πρόβλημα όμως είναι πιο γενικό. Πρέπει να διαμορφωθεί ένα πλήρες θεσμικό πλαίσιο προστασίας της παραγωγής και των παραγωγών – αμπελουργών.
Νέα Κρήτη, τα Καθημερινά, Δευτέρα 20.1.2014

Πηγή