Το κάστρο όπως φαίνεται απ’ τους πρόποδες του λόφου
Απέναντι ακριβώς από τη θέση που είναι σήμερα κτισμένο το χωριό του Αετού, στη κορυφή απόκρημνου λόφου, είναι κτισμένο το ομώνυμο φρούριο.
Πρέπει να κτίστηκε ανάμεσα στους 4ο και 6ο μ.Χ. αιώνες, μαζί με το χωριό του Αετού όταν οι βαρβαρικές επιδρομές βρισκόταν στο αποκορύφωμά τους και θεωρούταν εξόχως οχυρό κυρίως λόγω της θέσεώς του.
Η θέση του στο εσωτερικό της Ακαρνανίας εξασφάλιζε φυσική προστασία από τους επιδρομείς, είναι δε επιπλέον κτισμένο στο τέλος περίπου της διαδρομής από Μύτικα – Κανδήλα – Βάρνακα – Αρχοντοχώρι – Αετό – Κατούνα και έδινε τη δυνατότητα στους κατόχους του να ελέγχουν το πέρασμα αυτό, που στα χρόνια του μεσαίωνα ήταν η κύρια οδός από τα δυτικά παράλια της Ακαρνανίας προς την ενδοχώρα.
Τμήμα πύργου στο ανατολικό τμήμα του κάστρου
Ακολουθώντας τη πορεία των υπόλοιπων περιοχών της Ακαρνανίας ήταν στη κατοχή των Βυζαντινών μέχρι την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους στα 1204. Πέρασε στη συνέχεια στους Δεσπότες της Ηπείρου περίπου μέχρι το 1340, ύστερα στους Σέρβους και αργότερα στους Αλβανούς.
Στα 1399 ο Κάρολος Τόκο ανέθεσε στον Μάνο Μηλιαρέση από τη Σικελία την κατάληψη του φρουρίου του Αετού πράγμα που ο τελευταίος κατάφερε. Έτσι το φρούριο πέρασε στους Φράγκους πρίγκιπες του οίκου της Κεφαλονιάς. Μετά το θάνατο του Καρόλου Τόκο στα 1429 βρίσκουμε σε αυτό τοποθετημένο το νόθο γιο του Μενούνο σα διοικητή. Στα 1460 μαζί με τα φρούρια στο Αγγελόκαστρο και στο Βάρνακα καταλήφθηκε από τους Τούρκους, στη κατοχή των οποίων έμεινε μέχρι την επανάσταση του 1821.
Όπως μπορούμε να διακρίνουμε σήμερα αποτελούταν από δύο διαζώματα με καλύτερα διατηρημένο το εσωτερικό. Σώζεται τμήμα πύργου στην ανατολική πλευρά του φρουρίου, ο οποίος διατηρεί ίχνη από τον αρχικό κεραμοπλαστικό διάκοσμο.
Καμαροσκέπαστο δωμάτιο
Οι τοίχοι έχουν κατασκευαστεί από ακανόνιστους πωρόλιθους της περιοχής, ενώ στα κενά ανάμεσα στις πέτρες και στους αρμούς χρησιμοποιήθηκαν θραύσματα πλίνθων.
Τέλος σώζονται αρκετά καμαροσκέπαστα δωμάτια, τα περισσότερα σήμερα κάτω από το έδαφος. Στις καμάρες έχουν χρησιμοποιηθεί ελαφρά επεξεργασμένες πέτρες και σε αρκετά σημεία πλίνθοι.
