Ιερά Μονή Κερνίτσας
Λίγο πριν τη Βυτίνα στρίβοντας για το χωριό Νυμφασία, λίγο πιο κάτω, ορθώνεται μεγαλόπρεπη η Ιερά Μονή Κερνίτσας. Θα μπορούσε να πει κανείς, πως, το συγκεκριμένο Μοναστήρι, έχει φυτρώσει μέσα στο πράσινο, αφού, όπου κι αν στρέψεις το βλέμμα σου, συναντάς πυκνή βλάστηση! Η Μονή πήρε την ονομασία της από τη Μεσαιωνική πόλη, Κερνίτσα, που βρισκόταν Νοτιοδυτικά του Μοναστηριού στην οροσειρά του Αργυρόκαστρου, βορειοδυτικά της Βυτίνας. Το Μοναστήρι “ζει” περίπου 10 αιώνες και θεωρείται το αρχαιότερο της Αρκαδίας και από τα πιο παλιά της Ελλάδας. Σύμφωνα με τη γραπτή παράδοση, κτήτορες της Μονής ήταν οι Πετζοκολαίοι που κατάγονταν από την Κερνίτσα. Από το 1680 και μετά, στο Μοναστήρι λειτούργησε Κρυφό Σχολειό· είχε κατώτερο σχολείο, μέση και ανώτερη Σχολή.
Οι “σοφοί πατέρες” της Κερνίτσας δίδασκαν στα παιδιά, όχι μόνο γραφή και ανάγνωση, αλλά και τον πόθο για την ελευθερία. Το 1710, το Κρυφό Σχολειό μεταφέρθηκε στη Βυτίνα. Αρχικά, επρόκειτο γι’ Ανδρική Μονή. Με την πάροδο των ετών, όμως, η Μονή ερήμωσε και, με βασιλικό διάταγμα στις 3/2/1940, μετατράπηκε σε Γυναικεία. Στον περίβολο της Μονής είναι χτισμένος ο Ναός της “Παναγίας της Κερνίτσας”. Βρίσκεται στην κεφαλή του βράχου της Κερνίτσας και γιορτάζει στις 15 Αυγούστου. Κάτω από το συγκεκριμένο Ναό υπάρχει μια σπηλιά -που λειτουργούσε σαν ασκητήρι- κι εκεί βρέθηκε η Εικόνα της Παναγίας! Αργότερα, εδώ χτίστηκε ένα εκκλησάκι που έγινε παρεκλήσι της Μονής. Στο εσωτερικό του Μοναστηριού διατηρούνται Λειψανοθήκες με οστά και λείψανα Αγίων και Μαρτύρων. Ναοί υπάρχουν και έξω από το Μοναστήρι: Περίπου 100 μέτρα δυτικά της Μονής βρίσκεται ο Ναός του Τιμίου Προδρόμου που εγκαινιάστηκε το 1968 από το Σεβ. Μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Θεόφιλο.
Στα νότια της Μονής βρίσκεται ο Ναός των Ταξιαρχών που λειτουργεί σαν εξομολογητήριο. Τέλος, στη θέση του Μητροπολιτικού Ναού της Κερνίτσας και στα ερείπια του, χτίστηκε ο Ναός του Αγίου Νικολάου. Η Ιερά Μονή Κερνίτσας έχει, υπό την επίβλεψή της, και τα Μετόχια: Πρώτο, τη Μονή των Αγίων Θεοδώρων που βρίσκεται στο Πυργάκι, στο κέντρο της Πελοποννήσου. Το συγκεκριμένο Μοναστήρι ιδρύθηκε από τους Παλαιολόγους το 14ο αιώνα και έγινε οριστικά μετόχι της Κερνίτσας το 1925. Δεύτερο, το παλαιομονάστηρο, ένα παλαιό ασκηταριό με το όνομα “Σφυρίδα”. Απέχει μιάμιση περίπου ώρα από τη Μονή Κερνίτσας και γιορτάζει την Κοίμηση της Θεοτόκου στις 23 Αυγούστου. Η Εικόνα της Παναγίας θεωρείται θαυματουργή γιατί, κατά καιρούς, έχει θεραπεύσει πολλούς σχιζοφρενείς και παράλυτους! Επίσης, ανάμεσα στα βορεινά και δυτικά κελιά της Μονής, υπάρχει ένα άνοιγμα όπου φυλάσσεται το γνωστό “κούτσουρο”· σ’ αυτό δένονταν οι τρελοί και περίμεναν τη γιατριά!
Η Μονή δέχεται μόνο προσκυνητές· παρολ’ αυτά διατηρεί δύο Ξενώνες και μπορεί να φιλοξενήσει 50 – 60 άτομα. Χαρακτηριστικό είναι πως, η Θεία λειτουργία, τελείται πάντα νύχτα! Η πρόσβαση, στην Ιερή Μονή Κερνίτσας, γίνεται εύκολα, με τα πόδια ή με αυτοκίνητο. Βρίσκεται περίπου 45 χλμ. από την Τρίπολη. Από την Πάτρα, για να φθάσει κανείς στην Κερνίτσα, έρχεται μέσω τής 111 που φτάνει έξω από τη Βυτίνα· από τον Πύργο, περνάς από Λαγκάδια και Βυτίνα και, από τα χωριά Μαγούλιανα, Λάστα και Βαλτεσινίκο, μέσω “Σφυρίδας”, με τα πόδια.
