Το στόλισμα της νύφης
Από το πρωί έφτασαν οι φιλενάδες για να στολίσουν τη νύφη. Τη συμβουλεύουν πως θα βγει έξω στη θύρα, πως θα καμαρώσει, πως θα ακολουθήσει το γαμπρό την ώρα που θα την τραβήξει από το χέρι, ότι πρέπει να σύρει εκείνη την ώρα το πόδι της για να τραβήξει κι άλλες σε γάμο κατά το έθιμο. Αφού αλλάζουν τη νύφη την σταυρώνουν στο πρόσωπο με νερό και ασημένιο φράγγο πρώτα ο ιερέας μετά ο πατέρας και όλοι οι στενοί συγγενείς λέγοντας της καλά στέφανα.
Ο στολισμός της νύφης
Ντύσου στολίσου λυγερή ντύσου στολίσου κόρη
για να φανείς μπρος στον γαμπρό κήπος και περιβόλι.
Όλα τ’ αηδόνια ζήλεψαν κι επέταξαν κοντά σου
κι όλα λαλούσαν κι έλεγαν χαρά στην ομορφιά σου.
Έχεις μαλλιά τετράξανθα στις πλάτες σου ριμμένα.
Άγγελοι σου τα χτένισαν με τα χρυσά τα χτένια.
Έχεις κορμί λεβέντικο, και μέση για κεμέρι,έχεις το μήλο μάγουλο, για δαχτυλίδι χέρι.
Άγγελοι σου ζωγράφισαν το καγκελόφρυδό σου,
με το κοντύλι έφτιακαν, ελιά στο μαγουλό σου.
Όλα τα΄αηδόνια ζήλεψαν κι επέταξαν μπροστά σου,
κι όλα λαλούσαν κι ήλεγαν, χαρά στη ομορφιά σου!
Τριαντάφυλλο της Βενετιά, τι στέκεις μαραμένο;
Μήνα μακριά παντρεύσαι, μήνα σε ξένη χώρα;
Νουδέ μακριά παντρεύομαι, νουδέ σε ξένη χώρα;
Νουδέ μακριά παντρεύομαι, νουδέ σε ξένη χώρα,
Μον΄τόχω, που χωρίζομαι, από τους εδικούς μου.
Σ΄όσους γάμους κι αν επήγα, σαν τη νύφη μας δεν είδα.
‘Εχει μπάλα σαν φεγγάρι και το φρύδι σαν γαϊτάνι,
ματοτσίνορο δοξάρι και το στόμα δαχτυλίδι,
Δε χωράει σπυρί σταφύλι.
Έχει μέση για κεμέρι και για δαχτυλίδι χέρι.
Το γενικό πρόσταγμα του στολίσματος το έχει μια στολίστρα με πείρα. Η στολίστρα αναλαμβάνει το στόλισμα της νύφης την ημέρα των γάμων της, που θυμίζει την νυμφεύτρια των αρχαίων βοηθώντας την με τον στόλο(στολή νυφιάτικη). Το στόλισμα είχε κάποια ιδιαιτερότητα με το στέμμα στο κεφάλι, τις τραχηλιές με τα φλωριά κ.α. Για νυφικό φορούσαν το γνωστό « μπούλωμα». ‘Ένα αραχνοϋφαντο λευκό ύφασμα ορθογώνιου σχήματος με πλάτος ένα πήχυ και μάκρος ανάλογο με το μπόι της νύφης . Το προσάρμοζαν εφαρμοστά στο κεφάλι της με πολλές δίπλες πάνω από το πρόσωπό της, έτσι ώστε ολόκληρο το πρόσωπο να είναι ελεύθερο και τα μαλλιά να κυκλώνουν το πρόσωπο και ανάμεσα στα μαλλιά περνούσαν σε διάφορα σχήματα τα πολύχρωμα τέλια. Το όλο ντύσιμό της συμπλήρωναν τα άλλα νυφιάτικα ρούχα της. Πρώτο και καλύτερο το «σεγκούνι» της στολισμένο με τα γαϊτανάκια, τις ουτρές και τις χρυσοκλωστές σε διάφορα σχήματα κατά την έμπνευση της στιγμής και τα καλλιτεχνικά γούστα της. Φτιαγμένο από πολλά χρόνια πριν το γάμο το φύλαγε στην «καρσέλα» της διπλωμένο και στολισμένο.Το φουστάνι παρά τη φτώχεια φρόντιζαν να το φτιάξουν από βελούδο ή από μεταξωτό ύφασμα και κεντημένο με διάφορα σχέδια. Το όλο ντύσιμο το συμπλήρωνε η κεντημένη βελούδινη ποδιά κεντημένη με διάφορα λουλούδια και σχέδια. Τον όλο διάκοσμο συμπλήρωναν οι πλουμιστές κάλτσες και τα τσαρούχια με τις φούντες, τα κοσμήματα, τα χρυσαφικά. Αυτά ήταν: σκουλαρίκια, τραχηλιές, μπροστάρια στο στήθος, (ασημένιες, ή επίχρυσες αλυσίδες με φλωροκαπνισμένα νομίσματα σε δύο, τρεις ή τέσσερες σειρές),οι τοκάδες,οι λογιών λογιών καρφίτσες, φυσικλένιες ασημένιες ζώνες στη μέση, βραχιόλια, δαχτυλίδια.
Όσο στολίζουν και ετοιμάζουν την νύφη, έξω στην αυλή είναι το σεντούκι της με τα προικιά όπου επάνω έχουν βάλει ένα αγόρι, για γούρι για να κάνει η νύφη αρσενικά παιδιά.
Μετά το πέρας του φαγητού, ο κουμπάρος δίνει το σύνθημα να φορτωθεί το προικιό στα ζώα. Το φόρτωμα γίνεται πάντα από νέους ανύπαντρους, αγόρια και κορίτσια που να έχουν στη ζωή τους γονείς τους. Τα μεν προσκέφαλα τα παίρνουν τα παιδιά στο κεφάλι, τα ρούχα, στρώμα κ.λπ τά κάνουν δέματα και τα φορτώνουν οι γυναίκες που έχουν ορίσει προηγουμένως οι γονείς. Εάν είναι μακριά τα φορτώνουν στα ζώα. Το προικιό αποτελείτο από τα χοντρά ρούχα(βελέντζες, κιλίμια, τσέργες, σαϊσματα, στρωσίδια, προσκέφαλα κ.α)την κασέλα, τα δισάκια, μεγάλα η μικρά μέσα στα οποία έμπαινε ο ρουχισμός με τα ψιλόρουχα. Την ώρα που φόρτωναν τα προικιά τραγουδούσαν το τραγούδι «…φορτώνουν ξεφορτώνουν καρσέλα μου γραμμένη…»
Μόλις τελείωνε το φόρτωμα του προικιού, ο βλάμης με μια χτένα στο χέρι, μερικά δωράκια για τις στολίστρες, έμπαινε στο δωμάτιο της νύφης έπρεπε να χτενίσει τη νύφη και να της φορέσει και τα παπούτσια που τα έχει φέρει σ΄ένα τροβά δοσμένα από την αδελφή του γαμπρού. Οι στολίστρες ορμούν να αρπάξουν τα δώρα τους, αλλά εκείνος αντιστέκεται ώσπου να χτενίσει την νύφη.
Τραγουδιέται στο σπίτι της νύφης, ενώ οι κοπέλες την χτενίζουν και της πλέκουν τα μαλλιά:
Από τα τρίκορφα βουνά, γεράκι έσυρε λαλιά. Πάψτε αέρες πάψετε, απόψε κι άλλην μια βραδιά.
Αγώρου γάμος γένεται, κόρη ξανθή παντρεύεται.
Το χτένισμα της νύφης από το βλάμη είναι η τελευταία πράξη του στολίσματος ενός εθίμου, που χρονολογείται από την αρχαιότητα και γινόταν και τότε όπως τώρα από τις φιλενάδες της και μάλιστα τότε, για τον κόπο τους οι στολίστρες δέχονταν ένα ειδικό γεύμα στο νέο σπίτι από τη νύφη. Τώρα έχουν την πρώτη θέση στο χορό κατά τη διάρκεια του γάμου κι ακολουθούν τη νύφη ως τη Δευτέρα το πρωί σα «φυλαχτάδες».
Ακολουθεί η είσοδος του γαμπρού στο δωμάτιο για να «δωρίσει» στη νύφη και να την «τραβήξει».
