Η κουλούρα παρασκευαζόμενη μ΄ιδιαίτερη φροντίδα, κατέχει μια ιδιαίτερη συμβολική σημασία στα έθιμα του τόπου, πάντοτε για καλό. Έτσι στο γάμο όταν το ψίκι προερχόμενο από εκκλησία που έγινε η στέψη φθάσει στην εξώπορτα του σπιτιού του γαμπρού σταματάει. Εκεί στέκοντας στο μέσον της πόρτας οι νεόνυμφοι, η νύφη ρίχνει μια κουλούρα μέσα στην αυλή που περιμένουν να την αρπάξουν οι συγκεντρωμένοι. Άλλη μια τέτοια προσφέρει εκείνη τη στιγμή σ΄ένα συγγενικό αγόρι του γαμπρού που το σηκώνει στην αγκαλιά της και τελειώνει μ΄αυτό, ο συμβολισμός της ευτυχίας, που φέρνει στο νέο σπιτικό της αμέσως μόλις πατήσει στο κατώφλι της αυλόπορτά του. Την επομένη μέρα δίνουν μια άλλη στους νεονύμφους που πρέπει να διαχωρήσουν τραβώντας ό ένας από τη μια μεριά ο άλλος από την άλλη με το δεξί χέρι.
Παρουσία συγγενών και φίλων. Όποιος κόψει το μεγαλύτερο κομμάτι θεωρείται νικητής, με την ερμηνεία πως έχει το μεγαλύτερο σόι. Την αδύναμη όμως μπροστά στο γαμπρό υποτίθεται νύφη, ενισχύουν στο τράβηγμα από πίσω και άλλες γυναίκες. Η συγκεκριμένη σκηνή σκοπό έχει να δώσει θάρρος στους νεονύμφους , αναμεταξύ τους, οι πολλές φορές ήταν γνωστοί μόνον εξ΄όψεως ή και τελείως άγνωστοι.
Την ίδια στιγμή οι γυναίκες μέσα στο σπίτι «έπιαναν τα προζύμια»για να ζυμώσουν τα ψωμιά του γάμου. Από τα προζύμια αυτά το πρώτο ψωμί που έφτιαχναν ήταν η «μπουγάτσια» του κουμπάρου με τον σταυρό στη μέση και με άλλα στολίδια. Την τύλιγαν με ένα καλό κεντητό μεγάλο μαντήλι και την έστελναν στον κουμπάρο. Αυτό ήταν το επίσημο προσκλητήριο για το γάμο. Πρώτη φροντίδα το «κανίσκι» για τους καλεσμένους. Στο σπίτι της νύφης ετοίμαζαν και δίπλωναν τα προικιά για τη μεταφορά στο σπίτι του γαμπρού. Την παραμονή όταν κοσκινίζουν τ’ αλεύρια για τα ψωμιά του γάμου
Τρισεύγενη στο γάμο σου στα αρρεβωνίσματά σου
τα χιόνια αλεύρια να γενούν και τα πουλιά ποτήρια
κι η θάλασσα γλυκό κρασί και τα καράβια κούπες
τα κύματα γριβόλογα να ρθουν οι συμπεθέροι
Την Παρασκευή το πρωϊ ο βλάμης μ΄έναν ή περισσότερους φίλους του έπαιρνε από τους γονείς του γαμπρού τον κατάλογο των καλεσμένων για το γάμο και γύριζε από σπίτι σε σπίτι καλώντας τους . Το κάλεσμα ήταν ένα καρύδι ή ένα αμύγδαλο ή ένα ξερό σύκο, ένα λουκούμι, μια καραμέλα ή ακόμα ένα ποτήρι ρακί. Οι καλεσμένοι της Παρασκευής είναι οι στενοί συγγενείς και φίλοι και λέγοντα διπλά καλεσμένοι. Το κάλεσμα έχει σημασία αν είναι διπλό ή μονό. Το διπλό έχει άλλο κανίσκι. Περιλαμβάνει ένα ποδάρι κρέας, το ένα τέταρτο του σφαγίου και μια μπουγάτσια(ως τρία κιλά ψωμί).Το πηγαίνουν στο σπίτι του γαμπρού ή της νύφης το Σάββατο το βράδυ για να το έχει ο μάγειρας στη διάθεσή του ώστε να κανονίσει τις μερίδες του φαγητού. Οι μονά καλεσμένοι είχαν την υποχρέωση να βάλουν στο κανίσκι τους μια πίτα, μερικά μεζεδάκια και τσίπουρο. Το κανίσκι τους το πήγαιναν στης νύφης την Κυριακή το μεσημέρι και στου γαμπρού την Κυριακή το βράδυ. Έτσι κάθε καλεσμένος διπλά ή μονά με το κανίσκι του συμμετείχε στα γενικά έξοδα του γάμου. Ήταν η καλύτερη λύση για τις όχι και τόσο οικονομικά εύρωστες οικογένειες.
Το Σάββατο το πρωί ο βλάμης ξεκινά το στόλισμα του μπαϊρακιού. Για στολίδια μπαίνουν τρία ή πέντε μαντήλια του χεριού, τρία ρόδια(σύμβολα γονιμότητας)και κλαδιά δάφνης ή ελιάς. Το ανέβαζε στολισμένο στο πιο ψηλό σημείο της αυλής του σπιτιού ώστε να φαίνεται από παντού και πυροβολούσε τρεις φορές ή πέντε πάντα σε μονό αριθμό.
Μετά μοίραζε τα μονά καλέσματα με τον ίδιο τρόπο που μοίρασε τα διπλά την προηγούμενη μέρα. Έβρισκε επίσης τους κατάλληλους για την προετοιμασία του τραπεζιού και για ότι άλλο είναι απαραίτητο για την προετοιμασία.
Ο νοικοκύρης υποδέχεται το μεσημέρι του Σαββάτου ή το απόγευμα τα όργανα τα οποία δωρίζοντάς τους από ένα χειρομάντηλο και κερνώντας τους ένα ρακί. Τα όργανα αναγγέλλουν τον ερχομό τους με τραγούδια.
Ο βλάμης υποδεχόταν τους καλεσμένους, παραλάμβανε το κανίσκι και τους τακτοποιούσε στο τραπέζι. Ο κάθε φίλος «υπηρέτης»φορούσε την ειδική για το γάμο ποδιά, δώρο του νοικοκύρη φτιαγμένη από ένα κομμάτι βαμβακερό ύφασμα για να μην λερώνονται. Το σούρουπο σταματάει το γλέντι και τα όργανα με τον βλάμη και τους καλύτερους χορευτές ξεκινάνε για να παραλάβουν τον κουμπάρο από το σπίτι του . Ο κουμπάρος τους ακολουθεί με το «κανίσκι» του και πρόσωπα δικά του τον ακολουθούν στην πομπή και στο τραπέζι είναι οι λεγόμενοι «παρακούμπαροι».
