facebook twitter youtube googleplus
on/off

Δ. ΑθηναίωνΕκδηλώσεις: Οι Φαναριώτες στην Βλαχία και τη Μολδαβία, Θεσσαλονίκη. 100 μικρές ιστορίες, Η Ζάκυνθος. Τρεις σημαντικές εκδόσεις

days of art in Greece

Το Days of Art προτείνει: 

Οι Φαναριώτες στην Βλαχία και τη Μολδαβία, Θεσσαλονίκη. 100 μικρές ιστορίες, Η Ζάκυνθος. Τρεις σημαντικές εκδόσεις

thumbnail

Συγγραφέας: Tudor Dinu
Εκδότης: Εκδόσεις Πορφύρα
Έτος: 2017
Σελίδες: 240

Οι Φαναριώτες στην Βλαχία και τη Μολδαβία. Μία Ιστορία μέσω των εκκλησιαστικών προσωπογραφιών. Μέσα από τις 240 έγχρωμες σελίδες του ο αναγνώστης θα έχει -ίσως για πρώτη φορά- την ευκαιρία να μάθει σε βάθος την ιστορία των Φαναριωτών. Της ορθόδοξης αριστοκρατίας που κυβέρνησε μεταξύ 1709 και 1821 στις Ρουμανικές Ηγεμονίες, δημιουργώντας προϋποθέσεις για την αναβίωση του χριστιανικού πολιτισμού στα Βαλκάνια, καθιστώντας δυνατή την επανάσταση του 1821 και το σχηματισμό του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Μέχρι σήμερα, γνωρίζαμε την εικόνα τους μόνο από μεταγενέστερες προσωπογραφίες που τις περισσότερες φορές αποτελούσαν καλλιτεχνικό προϊόν καθαρής φαντασίας. Πλέον, ο καθηγητής Dinu ρίχνει φως στη ζωή και το έργο τους σφαιρικά και εμπεριστατωμένα. Λίγα λόγια για το βιβλίο: Ο καθηγητής Dinu μελέτησε ιστορικά αρχεία αλλά και τους αναθηματικούς πίνακες σε πάνω από 230 εκκλησίες που βρίσκονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Βλαχίας και της Μολδαβίας, αναβιώνοντας γλαφυρά τον κόσμο του Φαναρίου και των Ρουμανικών Χωρών της εποχής. Στις σελίδες αυτού του αισθητικά άρτιου λευκώματος, λοιπόν, ερχόμαστε σε επαφή με τα πρόσωπα κάποιων εκ των πρωταγωνιστών της ιστορίας (ηγεμόνες, μεγάλοι βογιάροι, αρχιερείς), αλλά και με μικροάρχοντες, στρατιώτες, εμπόρους, μάστορες και μικροκτήμονες, βοσκούς και κληρικούς κατώτερης βαθμίδας. Έτσι αποκτάμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της κοινωνίας του 18ου αιώνα, μέσα από τις δράσεις και την καθημερινότητά τους. Ακόμη και μέσα από τις φορεσιές, τα κοσμήματα, τα όπλα και τις κομμώσεις τους. Πρόκειται για ένα βιβλίο που αξίζει μια θέση στη βιβλιοθήκη, αφού το χθες είναι άμεσα συνδεδεμένο με το σήμερα και το αύριο.

thumbnail (1)

Συγγραφέας: Γιάννης Καραμήτσιος
Εκδότης: IANOS
Έτος: 2017
Σελίδες: 136

Θεσσαλονίκη. 100 μικρές ιστορίες. Η περιοχή της Θεσσαλονίκης πάντα με εντυπωσίαζε με την πυκνότητα της ιστορίας της και τον πλούτο των παραστάσεών της. Ποτάμια, λίμνες, βουνά, χωριά, φυλές, θρησκείες, σύλλογοι, ναοί, κάστρα, αρχιτέκτονες, λογοτέχνες, πολιτικοί, επιχειρηματίες, ιερείς, επαναστάσεις, μάχες, αλώσεις και πολλά άλλα στοιχεία παρελαύνουν σε ένα μωσαϊκό εντυπωσιακά μεγάλο για την έκτασή της. Έτσι, πήρα την απόφαση να καταγράψω εκατό μικρές ιστορίες για μερικά από τα γεγονότα,τις προσωπικότητες, τα μνημεία και τις τοποθεσίες αυτής της περιοχής, τα οποία ίσως αξίζει να γνωρίσουμε καλύτερα. Μικρές ιστορίες με μεγάλο βάθος.Καθώς έκανα την έρευνά μου, διαπίστωσα πόσο πιο ενδιαφέρουσα μπορεί να γίνει για κάποιον η ζωή σε έναν τόπο, όταν τον αντικρίσει με τη ματιά του εξευρενητή. Κάπως έτσι γνώρισα τον Ποζέλι, τους ντονμέδες και τον Χαρίλαο. Έμαθα για τους Ζηλωτές, την εβραϊκή κουζίνα και τα άγρια άλογα του αξιού. Και, επίσης, χάρηκα επισκέψεις σε μέρη όπως το μετόχι Επανομής, το μυστηριώδες νεκροταφείο της Χαλκηδόνας ή το βυζαντινό λουτρό της Άνω Πόλης-εμπειρίες που δεν θα είχα ζήσει, αν δεν είχα καταπιαστεί με αυτό το εγχείρημα. Το βιβλίο αυτό προσφέρει στους αναγνώστες τη δυνατότητα να περιηγηθούν στους ίδιους γεωγραφικούς και πνευματικούς τόπους. Απευθύνεται σε όσους επιθυμούν να ανακαλύψουν τις δικές τους ιστορίες στο ιδιαίτερο αυτό κομμάτι της Ελλάδας και ευρύτερα, των Βαλκανίων (Γιάννης Καραμήτσιος, Θεσσαλονίκη, 2017).

thumbnail (2)

Συγγραφέας: Νικόλαος Βαρβιάνης
Εκδότης: Μουσείο Σολωμού και Επιφανών Ζακυνθίων, εκδ. Περίπλους
Έτος: 1999
Σελίδες: 303
Η Ζάκυνθος άλλοτε και τώρα. Ιστορία – Παραδόσεις – Θησαυροί. Στην εισαγωγή του λευκώματος ο Διονύσης Ρώμας αναφερόμενος στο έργο του συγγραφέα του και στη μεγάλη του προσφορά στη Ζάκυνθο γράφει: «Ό,τι σχετιζότανε με το νησί μας πριν από τον κατακλυσμό του 1953 από τα κουρέλια της θεατρικής μας αυλαίας ως τα χειρόγραφα του εθνικού ποιητή και από τα κεφαλοκόλονα του φωσκολιανού ναού της Θάλειας ως τα μαδημένα στεφάνια της «πεντηκονταετηρίδος» του Σολωμού – όλα σημαντικά κι ασήμαντα, στραφταλίζανε στα μάτια του σαν τις χρυσές μάσκες που ξέθαψε ο Σλήμαν στις Μυκήνες: Μ’ άπειρη τότε λαχτάρα και με κίνδυνο συχνά της ζωής του, ο σύγχρονος τούτος Νώε, τ’ απέσπασε ένα, ένα μέσα από τα ερείπια, για να τα διαφυλάξει προσωρινά στην εξοχική του Κιβωτό. Εκεί μ’ αμέτρητη στοργή τα ξεσκόνισε, τα έπλυνε, τα σκούπισε, τα κατέγραψε, τα φωτογράφησε … Μ’ άλλα λόγια τα πορόπιασε έτσι ώστε να ψευτομπαλωθεί μ’ αυτά ο ατέρμονος ιμάντας της παράδοσης για να εξακολουθήσει το σισύφειο περιστροφικό του έργο». Στο λεύκωμα αποτυπώνεται μέσα από το φωτογραφικό φακό η τιτάνια αυτή προσπάθεια.

Γράψτε το σχόλιό σας.