Με κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο του Εργάτη, μπροστά από το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, και ενός λεπτού σιγή, τίμησε και φέτος, όπως κάθε χρόνο, ο δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών Σίμος Δανιηλίδης, τον ματωμένο Μάη του 1936, τη μνήμη και τους αγώνες των εργατών που έχασαν τη ζωή τους στις μαζικές απεργίες των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης.
Όπως ανέφερε σε δηλώσεις του ο κ. Δανιηλίδης, «όπως κάθε χρόνο, όλες αυτές τις δεκαετίες, έτσι και φέτος, τιμάμε σήμερα τον ιστορικό Μάη του 36. Έχει και η Θεσσαλονίκη μας ματωμένο Μάη, δεν είναι μόνο ο Μάης του Σικάγο. Δυστυχώς, είναι υποβαθμισμένη η ημέρα και η επέτειος αυτή και δεν είναι γνωστή σε πολύ κόσμο, ακόμα και της Θεσσαλονίκης. Δεν διδάσκεται στα σχολεία, δεν παρουσιάζεται σε άλλες δραστηριότητες και αυτό είναι λάθος. Πρέπει να ξαναφωτιστεί ο αγώνας των εργαζομένων της Θεσσαλονίκης του Μάη του ’36, που σηματοδότησε πολλά πράγματα στον συνδικαλισμό και στην πολιτική».
«Σήμερα, είναι επίκαιρα πολλά από τα αιτήματα εκείνης της εποχής, με τη σύγχρονη ανάγνωσή τους. Η προστασία της εργασίας, η καθολική εργασία των εργαζομένων, το κοινωνικό σύστημα, το εθνικό σύστημα υγείας που πρέπει να παραμείνει εθνικό και να είναι δημόσιο, το ασφαλιστικό σύστημα και η ανάπτυξη, οι επενδύσεις, η παραγωγή και η ανασυγκρότηση της παραγωγής που πρέπει να συνδέονται με την εργασία. Αν δεν υπήρχαν οι εργαζόμενοι, και αν δεν υπάρχουν σήμερα εργαζόμενοι, και επιμορφωμένοι και καταρτισμένοι, δεν μπορεί να προχωρήσει και η ανάπτυξη», υπογράμμισε ο Σίμος Δανιηλίδης, καταγγέλλοντας τον «σκοτεινό ρόλο» που διαδραμάτισε την εποχή εκείνη το μεταξικό καθεστώς και τα βασιλικά ανάκτορα.
«Η περίοδος που οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης σήκωσαν το ανάστημά τους στο μεταξικό φασιστικό καθεστώς, το οποίο εξελίχθηκε στη στρατιωτική χούντα της 4ης Αυγούστου, όλα με την ευλογία των Ανακτόρων, ποδοπατώντας κάθε έννοια δημοκρατίας, βύθισε τη χώρα σε ένα απέραντο χάος. Διώξεις, εξορίες, βασανισμοί και κατάργηση κάθε έννοιας ελευθερίας, ατομικών και εργατικών δικαιωμάτων έγραψαν τις πιο σκοτεινές σελίδες της νεότερης ιστορίας της χώρας. Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης τόλμησαν και διεκδίκησαν τα αυτονόητα, με τίμημα την απώλεια 12 ανθρώπων και 250 τραυματιών, που έπεσαν θύματα της ανεξέλεγκτης βίας. Αυτές τις μαύρες σελίδες της ιστορίας μας πρέπει να τις διατηρούμε στη μνήμη μας και να λειτουργούν ως φάροι έτσι ώστε να μην επαναληφθούν ποτέ, έστω και υπό την οποιαδήποτε παραλλαγή ή άλλοθι. Και το χρέος μας αυτό μάς το θυμίζουν οι νεκροί του αιματοβαμένου Μάη του 1936 της Θεσσαλονίκης, τους οποίους σήμερα τιμήσαμε», ανέφερε χαρακτηριστικά.