Ένα πυκνό ακροατήριο Ελλήνων και Αυστραλών ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση που τους έγινε και παρευρέθηκαν στην παρουσίαση του βιβλίου του Καθηγητή Α. Μ. Τάμη, με τίτλο ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗ. Η παρουσίαση έγινε από τον π. Πρωθυπουργό της Βικτώριας, John Brumby και τον π. Υπουργό της Εργατικής Κυβέρνησης, Θεοφάνη Θεοφάνους.
Ο π. Πρωθυπουργός John Brumby χαρακτήρισε το βιβλίο “κοπιώδη άθλο, εξαιρετικό πόνημα και θησαυρό για την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης αλλά και του πολυπολιτισμού”. Ο κ. Brumby συνέδεσε την ιστορία των Ελλήνων στην ‘Απω Ανατολή με την ιστορία του ελληνικού εποικισμού στην Αυστραλία, αναφέρθηκε στο ρόλο του ως Υπουργού Πολυπολιτιστικών Υποθέσεων, στους ιστορικούς δεσμούς του με την Ελλάδα και τους Έλληνες, την προσφορά του στην ελληνική κοινότητα και χαρακτήρισε τους Έλληνες που διαβιούν στην Κίνα ως άτομα που συμπλέουν αρμονικά μέσα στην κοινωνία υποδοχής τους και εκτιμούν συγκριτικές αξίες των δύο λαών. “Το έργο του Τάσου Τάμη αναδεικνύει τις πτυχές αυτές του πολυπολιτισμού και του συγχρωτισμού και προσθέτει στην ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης νέες και άγνωστες διαστάσεις. Πρόκειται για ένα ειλικρινά ουσιαστικό έργο, τεκμηριωμένο και τεράστιο σε έκταση που θα σημαδεύσει την πορεία της έρευνας και στα χρόνια που θα ακολουθήσουν”.
Με λόγο συγκροτημένο και μεστό ο κ. Θεοφάνους αναφέρθηκε στα κεφάλαια που συνέγραψε ο κ. Τάμης αναδεικνύοντας τα σημεία της μεγάλης του προσφοράς στην ιστορία της ελληνικής Διασποράς και βέβαια της ίδιας της εθνικής ιστορίας της Ελλάδας. Αναφέρθηκε στο οδοιπορικό της μετανάστευσης συγκεκριμένων οικογενειών στη εξωτική ‘Άπω Ανατολή, που θα μπορούσαν κάλλιστα να θεωρηθούν οικογένειες που έδρασαν στην ίδια την Αυστραλία, αφού τόσο η μεταναστευτική τους εμπειρία, όσο και τα δρώμενα της ξενιτιάς ήσαν παρόμοια. “Οι περιπτώσεις των αδελφών Βύρωνα και Πλάτωνα Θεοφάνη, του Χαράλαμπου Δουκάκη που βρέθηκε στην Κίνα ενωρίς το 1911, προκειμένου να αποφύγει να κληθεί στρατιώτης στον Τουρκικό Στρατό, ως Σμυρνιός, και του οποίου ο εξάδελφος βρέθηκε την ίδια εποχή στις ΗΠΑ όπου ο γιος του αναδείχθηκε Υποψήφιος των Δημοκρατών για την Προεδρία των ΗΠΑ, δίνουν ένα τεράστιο φάσμα δικτύωσης οικογενειών που απλώνονται διαχρονικά σε χώρες πάνω από ωκεανούς και θάλασσες” τόνισε ο κ. Θεοφάνους, “και όλα αυτά στοιχειοθετούνται, αναλύονται, τεκμηριώνονται και περιγράφονται στο συγκεκριμένο βιβλίο” είπε ο κ. Θεοφάνους.
Σημαντικό είναι επίσης ότι ο κ. Θεοφάνους αναφέρθηκε και στο ΕΚΑΜΕ τονίζοντας ότι το κλείσιμό του από το Πανεπιστήμιο του Λα Τρόμπα <<αποτελεί μια μελανή περίπτωση στην ιστορία του>>.
Στη συνέχεια μίλησε ο κ. Τομής, ο οποίος τόνισε ότι “ο εκπατρισμός των Ελλήνων στην ‘Άπω Ανατολή υπήρξε ένας χώρος που δεν είχε διερευνηθεί και η υπάρχουσα βιβλιογραφία υπήρξε σχεδόν ανύπαρκτη και παρωχημένη, αφού οι τελευταίες αξιόλογες καταθέσεις (ταξιδιωτικά χρονικά) ανάγονται στη δεκαετία του 1920 και ενωρίτερα, όταν η Ιαπωνία αποτελούσε χώρα μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Κοινωνίας των Εθνών και ήταν σύμμαχος των ευρωπαϊκών δυνάμεων και της Ελλάδας “, υπενθυμίζοντας τη γνωστή κοινοβουλευτική παράταξη πού έδρασε στην Αθήνα ως “ομάδα των Ιαπώνων” -ονομάστηκε έτσι από τον εκδότη της “Ακροπόλεως”, Βλάση Γαβριηλίδη, μετά την ήττα που υπέστη η κραταιά Ρωσία από την Ιαπωνία του 1905. Υπήρχαν ελάχιστες εκδόσεις, κυρίως δημοσιογραφικές αναφορές, σχετικά με τις κοινωνικό-οικονομικές δραστηριότητες των Ελλήνων στην Κίνα και την Ιαπωνία. Αντίθετα περίσσευαν οι περιστασιακές, πρόχειρες και ρομαντικές περιγραφές, που απέβλεπαν να διεγείρουν συναισθηματικά του αναγνώστες τους με μελοδραματικές και εν πολλοίς μύθο-πλασματικές εξιστορήσεις και μια προσπάθεια εξιδανίκευσης μιας εξωτικής και μυσταγωγικής Ανατολής.
