Το Σαββάτο το βράδυ φτάνει
Δώσ’ μου μάνα καινούρια αλλαξιά.
Τα παιδιά με προσμένουν στο λιμάνι
Στο μπαλκόνι καθισμένη η κοπελιά.
Μίκης Θεοδωράκης
“Αρχιπέλαγος Μελοποιημένη ποίηση”, τόμος Α΄
Εκδ. Ύψιλον/ Βιβλία, Αθήνα 1997
Τα Χανιά, η πρωτεύουσα του Νομού Χανίων , βρίσκεται στο βόρειο-ανατολικό τμήμα του νομού. Τα Χανιά είναι το διοικητικό, οικονομικό, εμπορικό και επικοινωνιακό κέντρο του νομού που φέρει το ίδιο όνομα.
Ο Δήμος Χανίων έχει πραγματικό πληθυσμό 53.373 κάτοικους (απογραφή 2001) και έκταση 12.564 στρέμματα. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της ακτής Χανιών, στον λαιμό του ακρωτηρίου.
Η πόλη των Χανίων είναι χτισμένη στα ερείπια της αρχαίας Κυδωνίας είδε κι έζησε πολλούς επιδρομείς, και πολιτισμούς των οποίων τα αποτυπώματα φαίνονται σε προσόψεις των εκλεκτών μνημείων της.
Η πανέμορφη πόλη των Χανίων κατάφερε να κρατήσει τα τοπικά αυθεντικά χρώματα της, παρόλο τον αυξάνοντα τουρισμό της.
Θωρείται από τις πιο όμορφες πόλεις της Ελλάδος και η πιο γραφική της Κρήτης. Τα Χανιά χαρακτηρίζονται από έντονη πνευματική ζωή. Πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο (εκθέσεις, φεστιβάλ, θεατρικές και μουσικές παρστάσεις, εικαστικά κ.α).
Η πόλη έχει δύο εισόδους: το αεροδρόμιο στο Ακρωτήρι, και το λιμάνι της Σούδας (το μεγαλύτερο της Μεσογείου).
Κυρίαρχη θέση στο κέντρο της πόλης κατέχει η Δημοτική αγορά, ένα περίλαμπρο οίκημα σε σταυρωτό σχήμα που ολοκληρώθηκε το 1913 με πρότυπο την ανάλογη της Μασσαλίας .
Σε απόσταση πολύ κοντινή από το κέντρο της πόλης σας περιμένει ο Δημοτικός κήπος και δίπλα του το πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των λαών. Οι κήποι είναι οι ομορφότεροι της Κρήτης. Ο δημοτικός κήπος διαθέτει μικρό ζωολογικό κήπο με ζώα της κρητικής πανίδας.
Το ενετικό λιμάνι, γραφικότατο, οποιαδήποτε ώρα και εποχή αποτελεί πόλο έλξης για επισκέπτες και ντόπιους, τόσο για την ομορφιά του όσο και για τις επιλογές διασκέδασης που παρέχει για όλα τα γούστα και τις απαιτήσεις του κόσμου. Οι συνοικίες της παλιάς πόλης “εντός των τειχών”, διατηρούν την βενετσιάνικη αρχοντιά τους. Στενά σοκάκια πλακόστρωτα περιβάλλονται από καλαίσθητα αναπαλαιωμένα σπίτια διαφόρων εποχών, προσφέρονται για ένα ευχάριστο περίπατο. Πολλά νεοκλασικά κτίσματα σώζονται εξάλλου και σε συνοικίες που “γειτνιάζουν” με την πόλη των Χανίων, όπως η Χαλέπα.
Χανιώτικη Φιλοξενία
Τα Χανιά είναι προικισμένα από τη φύση, το Θεό και τους προγόνους μας.
Στα Χανιά σας καλούµε να νοιώσετε τη κρητική φιλοξενία.
Καθίστε µε τους ανθρώπους αυτής της πόλης στο ίδιο τραπέζι, ακούστε τις ιστορίες και τα µυστικά που θέλουν να µοιραστούν µαζί σας. Γνωρίστε την υπερβολή τους και την ηθική τους. Δεχτείτε τη ζεστή κρητική φιλοξενία, είτε αυτή είναι µια ρακή «στο πόδι», είτε ένα κρασί µε «ένα ψιχάλι αίγα», είτε ένα πλουσιοπάροχο γεύµα σε ένα φτωχικό και ταπεινό σπιτικό. Ο Χανιώτης θα σας περιβάλλει µε την αγάπη του, θα µοιραστεί µαζί σας ό,τι έχει και θα σας κάνει να αισθανθείτε πως βρίσκεστε στο σπίτι σας.
Δεν είναι ούτε τρόπος επίδειξης, ούτε θέµα συνήθειας ούτε υπόθεση τιµής. Είναι απλά τρόπος ζωής κι έκφραση ψυχής. Άλλωστε τίποτε δεν ανήκει στον Κρητικό. Σπίτι του είναι όλη η Κρητική γη και τίποτε απ’ αυτή δεν ορίζει. Με χαρά και καµάρι δέχεται ότι κι αυτός είναι ένας ακόµη τιµηµένος φιλοξενούµενος στο µεγάλο παλάτι του απλόχερου πατέρα του, του Ξένιου Δία, του Κρηταγενή.
Ο Δήμος Χανίων αποτελεί ιδανικό προορισμό τουρισμού, που προβάλλει όχι τόσο το κλασικό δίπτυχο «ήλιος – θάλασσα», αλλά το φυσικό περιβάλλον, τον πολιτισμό, την ιστορία του τόπου, τα πλεονεκτήματα της διατροφής των κατοίκων του, τα αγροτικά προϊόντα, και την ποιότητα της ζωής. Τα Χανιά είναι πραγματικά προικισμένα από τη φύση, το Θεό και τους προγόνους μας.
Όταν αγρίευε η θάλασσα, ο αφρός των κυμάτων μας έλουζε. Σκουπίζαμε την υγρασία απ’ τα πρόσωπα μας και με τη γλώσσα γλείφαμε το αλάτι… Όταν δεν είχαμε δουλειά, καθόμουν μπροστά στις λευκές νότες, προσπαθώντας να συνεχίσω τη σύνθεση της “ΠΡΩΤΗΣ ΣΥΜΦΩΝIΑΣ”… Με τις μοτοσικλέτες και τα τζιπ πηγαίναμε συχνά στη Σoύδα, στο Μάλεμε και στο Ακρωτήρι για δουλειές. Τις περισσότερες ώρες τις περνάγαμε έξω απ’ το Φρούριο, στην προκυμαία. Μερικοί ψάρευαν, άλλοι έπιναν μπίρες στα καφενεία κι όταν το βραδάκι άρχιζε ο περίπατος, ντυνόμαστε, χτενιζόμαστε και μπαίναμε και μεις στη σουλάτσα πάνω κάτω πειράζοντας τα κορίτσια, που τα τραβούσε σα μαγνήτης η στολή. Δε λέω. Ήμαστε νέοι, ανέμελοι, γελαστοί. Όμως η στολή είναι το κάτι άλλο…
Μίκης Θεοδωράκης
“Ο Φιρκάς, Φυλακή και στρατώνας”,
απόσπασμα μυθιστορηματικής βιογραφίας:
“Όι δρόμοι του Αρχάγγελου”, τόμ. 4 και 5
Εκδ. Κέδρος, Αθήνα, 1988, έκδ. 3η
Πηγή: http://www.chania.gr
