Το χωριό Άνω Σκαφιδιωτή αποτελεί χωριό της Ηπείρου που εδράζεται σε μια μικρή κοιλάδα ανάμεσα στις απολήξεις των οροσειρών των ορέων της Παραμυθιάς και του Σουλίου, μεταξύ των βουνοκορυφών Τούρλα 1081 μέτρα και Λαγού Ποδάρι 1091 μέτρα. Στά όρια των Νομών Πρέβεζας, Θεσπρωτίας και Ιωαννίνων.
Το αρχικό όνομα ήταν Άνω Κορύτιανη και από 14/08/1919 αποτελούσε έδρα της κοινότητας Κορύτιανης μαζί με τους οικισμούς Κάτω Κορύτιανη και Αγόρανα .
Στις 19/10/1926 η έδρα της Κοινότητας Κορύτιανης, μεταφέρθηκε στον οικισμό Αγόρανα.
Την 02/05/1927 οι οικισμοί μετονομάστηκαν σε Άνω Σκαφιδωτή, Κάτω Σκαφιδωτή και Τρίκαστρο ενώ η κοινότητα μετονομάστηκε από Κορύτιανης σε Σκαφιδωτής, παραμένοντας με την ονομασία αυτή μέχρι την 14/05/1928 οπότε μετονομάστηκε σε κοινότητα Τρικάστρου.
Με την εφαρμογή του Καποδίστρια, 04/12/1997, αποτελούσε Δημοτικό Διαμέρισμα του Δήμου Φαναρίου, Νομού Πρεβέζης, σε απόσταση 12 χιλιομέτρων από την έδρα του Δήμου το Καναλάκι.
Από 1ης Ιανουαρίου 2011 , με την εφαρμογή του ” Καλλικράτη” αποτελεί ” Τοπική Κοινότητα Άνω Σκαφιδωτής” του νέου Δήμου Πάργας που έχει έδρα το Καναλλάκι.
Η παράδοση αναφέρει ότι το χωριό πρωτοκατοικήθηκε την περίοδο του Αλή Πασά, από οικογένειες οι οποίες προήρχοντο κυρίως από τα Κατσανοχώρια των Ιωαννίνων και άλλες χριστιανικές περιοχές, που ήθελαν να αποφύγουν την καταπίεση και τον εξισλαμισμό των Τούρκων και βρήκαν καταφύγιο δίπλα από το Σούλι. Σιγά – σιγά συγκεντρώθηκαν περί τις 6-8 συγγενικές οικογένειες (φάρες) που έφεραν τα επίθετα: Βάσης, Βλάχος, Ζαμπίθας, Κολιοφώτης, Σουλάκης , Τριάντης, Φαρμάκης, έχτισαν τα σπίτια τους,περίπου 40-45,κοντά στα ριζώματα των βουνών,γιά εύκολη διαφυγή και αραιά το ένα από το άλλο . Ξεχέρσωσαν τους λόγγους , καλλιέργησαν τη γη και ανέπτυξαν την κτηνοτροφία,εξασφαλίζοντας μιά αυτάρκη λιτή και ελεύθερη ζωή .
Η εκδοχή αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι όλες οι οικογένειες του χωριού δεν γνώριζαν ή μιλούσαν άλλη γλώσσα πλην της Ελληνικής.
