Η ιστορία της Άνω Κερασιάς
Βρίσκεται σε απόσταση 27 χλμ. από το Βόλο και σε υψόμετρο 680 μέτρα. Το πυρπολημένο άλλοτε από τους Γερμανούς χωριό ευτυχώς εδώ και κάποια χρόνια αρχίζει και πάλι να ξαναβρίσκει μέρος από την παλιά ζωντάνια του, καθώς είναι κάμποσοι οι Κερασιώτες που ανάστησαν τα παλιά κονάκια τους και του δίνουν κάποια ανάσα ζωής τα καλοκαίρια.
Η Άνω Κερασιά κατά την παράδοση χρωστάει το όνομά της σεμια γέρικη κερασιά, στην κουφάλα της οποίας οι πρώτοι οικιστές του χωριού βρήκαν ένα καντήλι αναμμένο και την εικόνα των Αγίων Αποστόλων. Ποιοι ήταν και πότε εγκαταστάθηκαν στον τόπο τούτοι οι οικιστές; Άγνωστο, αφού οι πηγές σιωπούν. Η τοπική παράδοση όμως λέει πως κτηνοτρόφοι από τα Άγραφα ήταν εκείνοι που πρώτοι «έριξαν γκρέκι» σε αυτό το τόπο μέσα στα δίσεκτα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Το χωριό από ό,τι μας λένε όσοι ασχολήθηκαν στα γραφτά τους με αυτό (κυρίως ο Κερασιώτης λογοτέχνης Ηλίας Λεφούσης) δεν είχε μεγάλη ανάπτυξη στα μακρινά εκείνα χρόνια επειδή ο τόπος ήταν φτωχός. Είχε όμως πολύ καλή κτηνοτροφία και έβγαζε και αρκετό κρασί, ενώ και η μεταξοκαλλιέργεια δεν έλειψε και από εδώ.
Στα χρόνια της κατοχής 1941-1944 η Άνω Κερασιά λόγω της ορεινής και σχετικά απρόσιτης θέσης της διαδραμάτισε σημαντικότατο ρόλο στην Εθνική Αντίσταση, γεγονός που τιμάται με μνημείο στην είσοδο του χωριού, αφού υπήρξε έδρα του 54ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ. Αυτός όμως ήταν και ο λόγος που στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις τους οι Γερμανοί κατακτητές πυρπόλησαν όλο το χωριό.
Ο αυτοκινητόδρομος που ανοίχτηκε στη δεκαετία του 1970 έδωσε καινούργιες προοπτικές στο κατεστραμμένο χωριό και από ό,τι φαίνεται δεν θα αργήσει να ξαναγίνει η κυψέλη του παρελθόντος γύρω από την παλιά εκκλησία των Αγίων Αποστόλων (1872), που πυρπολημένη και αυτή στα 1944 ξαναστήθηκε τα τελευταία χρόνια στο δικό της χώρο με συνδρομές των απανταχού Κερασιωτών.
